سیستم‌های کرتین وال، سیستم‌های پوشش غیرسازه‌ای برای دیوارهای خارجی ساختمان‌ها هستند. آنها به طور کلی با ساختمان های بزرگ و چند طبقه مرتبط هستند. سیستم های کرتین وال (نمای لامل) فضای داخلی را از بیرون جدا می کنند، اما فقط وزن خود و بارهای وارد شده بر آنها را تحمل می کنند (مانند بارهای باد، بارهای لرزه ای و غیره) که آنها را به سازه اولیه ساختمان منتقل می کند. این برخلاف بسیاری از اشکال ساخت و ساز سنتی است که در آن دیوارهای خارجی بخش اساسی ساختار اولیه ساختمان بودند. نمای کرتین وال جزو نماهای خشک محسوب می شوند و جزو سازه ساختمان محسوب نمی گردد.
معمولاً سیستم‌های کرتین وال شامل یک قاب آلومینیومی سبک هستند که می‌توان پانل‌های پرکننده (شیشه) شفاف یا مات را روی آن نصب کرد. سیستم های کرتین وال در قرن نوزدهم با توسعه پانل های شیشه ای بزرگ پدیدار شدند و از دهه 1930 زمانی که آلومینیوم برای اولین بار به عنوان مصالح ساختمانی در دسترس قرار گرفت، رایج تر شد. این سیستم ها اکنون با جنبش مدرنیستی و به ویژه سبک بین المللی که در اواسط قرن بیستم رایج شد، ارتباط نزدیکی دارند. این سبکی است که امروزه برای ساختمان های بلند در شهرهای سرتاسر جهان استفاده گسترده ای دارد.
از مزیت های بزرگ سیستم های کرتین وال می توان به تضمین حداکثر جذب نور روز در فضای داخلی ساختمان اشاره نمود؛ همچنین این سیستم ها یک محیط امن و راحت را برای ساکنان ساختمان ایجاد می نمایند. علاوه بر این، سیستم های نمای آلومینیومی به دلیل ارزش زیبایی شناختی بالا و امکانات بی حد و حصری که در کاربردهای معماری ارائه می کنند، یک انتخاب محبوب هستند. این سیستم ها عایق حرارت، رطوبت و صدا هستند (به دلیل ترمال بریک بودن و قابلیت نصب شیشه دو جداره).
سیستم های کرتین وال از لحاظ دید بیرونی (بیننده) از نمای ساختمان به 3 دسته کلی تقسیم می گردد:
1- سیستم نمای کرتین وال فریم دار (فیس کپ - کپ دار)
2- نماهای فریم لس (یوچنل)
3- نماهای نیمه فریم لس
مجموعه آلوفرد با ارائه راهکار و مشاوره تخصصی در بحث نما برای پروژه هایی که نیاز به طراحی معماری خاصی برای نمای آلومینیومی خود دارند، راه حل های مناسب ارائه می دهد.